Parafia rzymsko-katolicka w Kuczkach

Namaszczenie chorych

Kościół wierzy i naucza, że wśród siedmiu sakramentów istnieje jeden specjalnie przeznaczony do umocnienia osób dotkniętych chorobą, mianowicie - namaszczenie chorych. W Katechizmie czytamy, że święte namaszczenie chorych zostało ustanowione przez Pana Jezusa jako prawdziwy i właściwy sakrament Nowego Testamentu. O nim to wspomina św. Marek Ewangelista, niejako zapowiadając go (Mk 6,13), natomiast św. Jakub Apostoł i brat Pański w swoim liście (Jk 5,14-15) poleca święte namaszczenie wiernym i ogłasza je jako istniejące w Kościele (KKK 1511).

Namaszczenia chorych można udzielić wiernemu, który po osiągnięciu używania rozumu, znajdzie się w niebezpieczeństwie śmierci na skutek choroby lub starości.

Sakrament ten wolno powtórzyć, jeśli chory po wyzdrowieniu znowu ciężko zachoruje lub jeśli w czasie trwania tej samej choroby niebezpieczeństwo stanie się poważniejsze (kan. 1004).

Sakramentu należy udzielać chorym, którzy - będąc przytomni na umyśle - przynajmniej o niego prosili (kan. 1005).

Nie wolno udzielać namaszczenia chorych tym, którzy uparcie trwają w jawnym grzechu ciężkim (kan. 1007).

Jak zaprosić księdza do chorego?

Np.: Po niedzielnej Mszy św. w zakrystii podać imię i nazwisko chorego (ej) adres i termin przejazdu księdza – czy ma to być w I piątek miesiąca, czy też w innym dniu.
W nagłych przypadkach można wezwać kapłana o każdej porze dnia i nocy!!!

Przygotować:
- Pasyjkę
- Biały obrus
- Zapalone dwie świece na stole
- Talerzyk z solą, kawałkiem chleba i watą
Woda święcona.